Diagnostyka schorzeń układu ruchu jest wielotorowa i nie ogranicza się tylko i wyłącznie do badania przedmiotowego i wyciągania wniosków klinicznych. Często specjalistyczna diagnostyka różnicowa w ortopedii opiera się o nowoczesne techniki obrazowania (RTG,USG,MRI,CT) oraz badania biochemiczne, które wskazują nam aktywność pewnych procesów w obrębie organizmu. Ortopedia bez diagnostyki obrazowej zwyczajnie nie istnieje.
Jak wygląda nowoczesna diagnostyka ortopedyczna?
Podstawą innowacyjnej diagnostyki ortopedycznej okazuje się dokładnie przeprowadzony wywiad z pacjentem. Wywiad daje wiele informacji lekarzowi, gdyż niesamowicie często dolegliwości bywają specyficzne dla danej choroby. W przypadku urazu bardzo ważnym jest znajomość mechanizmu, w toku którego doszło do powstania obrażeń.
Innym elementem oceny klinicznej pacjenta jest naturalnie badanie ortopedyczne. Wiele testów specyficznych dla poszczególnych patologii: testy rzepkowe, łąkotkowe, testy stabilności stawu kolanowego pozwalają z dużą swoistością określić istnienie danego typu patologii ortopedycznej.
Co jeszcze?
W kontekście diagnostyki ortopedycznej i potrzeb jakie ma fizjoterapia, stosowane są również specjalistyczne metody obrazowania. Podstawią jest klasyczne RTG, chociaż nie rezygnuje się również z takich metod diagnostycznych jak choćby tomografia komputerowe, a nawet rezonanas magnetyczny. Wiele z tych badań pozwala bardzo wcześnie postawić diagnozę i szybko rozpocząć leczenie!